چقدر دلم گرفته مثل شبای تاریک
چقدر دلم تنگ شده واسه نگاه نزدیک

چقدر تو بودی عزیز واسه دلم عزیزم
چرا نموندی که من دنیا رو پات بریزم

همه ترانه هامو هدیه دادم به چشمات
شاید دوباره دیدم لبخندو رو لبهات

نمیشه بی وجودت عشقو شناخت تو دنیا
حتی با خاطراتت نمیشه رفت به رویا

خسته شدم عزیزم از دوری نگاهت
خسته و دل شکسته موندم من چشم به راهت
 

آسمون دلم گرفته، تو ببار منم می بارم
روزگار تا کی جدایی؟ من دیگه طاقت ندارم

همیشه دلخوش اینم، تو میای دوری می میره
خوب می دونی وقتی نیستی گرد غم رو دل می شینه

زمونه آه دل من نذار پاگیر تو باشه
خط بزن خاطره هارو دلم از غصه رها شه

بسه این همه جدایی، کم بیار تا کم بیارم
اگه اون پیشم بمونه، هستیمو به پاش می ذارم

هر چی می کشم از جداییه،‌ دلگیرم از زمونه
قصه ی قلب خسته مو،‌ فقط خدا می دونه

دنیای من بدون تو،‌ جهنم و سیاهه
آرزوهای رنگیمم بدون تو تباهه

هر چی می کشم از جداییه
هر چی می کشم از جداییه

آسمون خستگیامو از رو شونه هام تو بردار
یه بارم تو مرهمی باش واسه دردم واسه غم هام

آسمون اشکای چشمام مث بارون بهاره
می دونم همین جدایی روز مرگمو میاره

آسمون غصه و غم هاش تو دل من خونه کرده
به خدا همین نبودش دلمو دیوونه کرده

روزای سخت نبودش هر نفس میده عذابم
یه بارم واسه یه لحظه نمیای حتی تو خوابم

هر چی می کشم از جداییه،‌ دلگیرم از زمونه
قصه ی قلب خسته مو،‌فقط خدا می دونه

دنیای من بدون تو،‌ جهنم و سیاهه
آرزوهای رنگیمم بدون تو تباهه

هر چی می کشم از جداییه
هر چی می کشم از جداییه